فردا 17 دی، سالروز اجرای طرح استعماری کشف حجاب به دست رضاخان در سال 1314 است. 75 سال پیش رضاخان قصد داشت با قلدری و زور چکمه و آژان چادر از سر هویت واقعی زن مسلمان و خداپرست بکشد، امروز هم در دنیای مدرن با شیوه های نوپدید تلاش می کنند تا زن را دچار از خودباختگی کرده و نگاه ابزاری به زن را ترویج نمایند.

آن روز رضاخان با نام تجددگرایی، ارزش های دینی را به مسلخ برد تا به زعم باطل خود جامعه ایرانی را دچار دگرگونی و نوسازی فرهنگی! نماید. مخالفت عملی او با اسلام، فرهنگ و سنت های اسلامی، مردم متدین و علمای اعلام را مقابل این شاه غاصب و جائر قرار داد. کشف حجاب یکی از حلقه های مبارزه رضاخان با اسلام و دیانت مردم بود.

11 آذر 1314 رضاشاه به محمود جم، رئیس الوزرا، می گوید: «نزدیک 2 سال است که این موضوع کشف حجاب سخت فکر مرا به خود مشغول داشته است، خصوصاً از وقتی که به ترکیه رفتم و زنهای آنها را دیدم که «پیچه» و «حجاب» را دور انداخته و دوش به دوش مردهایشان در کارهای مملکت به آنها کمک می کنند، دیگر از هرچه زن چادری است بدم آمده است. اصلاً چادر و چاقچور، دشمن ترقی و پیشرفت مردم است.»

بدین سان در 17 دی 1314 رضاشاه با همسر و دختران کشف حجاب کرده خود، در مراسم جشن فارغ التحصیلی دختران دانشسرای مقدماتی حضور یافت. همسران سایر مسئولان کشوری نیز که در این جشن دعوت شده بودند، طبق یک برنامه از قبل طراحی شده، بدون حجاب حاضر شدند. رضاخان در این مجلس اظهار می کند:« باید خیاطها و کلاه دوزها را تشویق کرد که مدهای قشنگ به بازار بیاورند. ما میله های زندان را شکستیم. حالا خود زندانی آزاد شده وظیفه دارد که برای خودش به جای قفس، خانه قشنگی بسازد»!

مجله زن روز در 17 دی 1356 به مناسبت سالروز کشف حجاب مصاحبه ای با اشرف پهلوی می کند. اشرف در پاسخ سوال منصوره پیرنیا که می پرسد؛ شما آینده زن ایرانی را چه طور پیش بینی می کنید؟ می گوید: «کاری خواهیم کرد که تا چند سال آینده در کتابخانه های ایران، وقتی کتاب لغتی برداشته شد در بخش حروف «چ» و «ح» دو واژه «چادر» و «حجاب» حذف شده باشد.» این جمله اشرف پهلوی در روزنامه های آن روز تیتر شد!

کشف حجاب، آغاز مفاسد اخلاقی جامعه شد و خشم متدینین را برانگیخت. بسیاری از زنان مومنه برای حفظ حرمت خود از منزل خارج نمی شدند و اگر مجبور به این کار بودند، هر طور شده در کوچه ها و پس کوچه ها به دور از چشم عمال شاه، حجاب خود را حفظ می کردند. پس از سقوط سلطنت رضاشاهی، ظاهراً قید اجبار از کشف حجاب برداشته شد، اما این نطفه نامشروع و نامبارک کاشته شده بود. مطبوعات وابسته به دربار همچنان در ستایش از این اقدام ننگین قلم می زدند و آن را مظهر تمدن و تجددخواهی می خواندند.

مهمترین قیام مردم و علما علیه غائله کشف حجاب، تحصن در مسجد گوهرشاد بود که با دستور رضاشاه به خاک و خون کشیده شد. تاریخ، شهدای این واقعه را تا 5هزار نفر هم می نویسد.

ابتدا مردم فارس و آذربایجان به مقابله برخاستند و سپس مردم مشهد در قیامی بی نظیر پایه های به ظاهر مستحکم حکومت رضاخانی را آن چنان لرزاندند که دیکتاتور مضطربانه هشدار داد: «اگر بیش از این مسامحه کنید، نه کلاه بر سر شما می ماند و نه تاج بر سر من»!

حضرت امام راحل(ره) واقعه کشف حجاب را توطئه ای برای فاسد کردن جامعه اسلامی می دانستند و می فرمودند: «نقشه این بود که با توطئه کشف حجاب مفتضح در زمان قلدر نافهم، رضاخان، این قشر عزیز را که جامعه را باید بسازند، تبدیل کنند به یک قشری که فاسد کنند جامعه را و این نقشه نه اختصاصی به شما بانوان داشت، بلکه جوانان مرد را هم همین طور، بکشانند به مراکز فساد و آن طور که می خواهند آنها را تربیت کنند که اگر چنانچه کشورشان به دست هر کس بیفتد، بی تفاوت باشند یا مؤید.»

رضاخان قلدر و ایادی استکبار گمان می کردند با قتل عام مردم در مسجد گوهرشاد وجنگ روانی که آن روزها به راه انداختند، می توانند مقاومت مردم متدین، علمای بیدار و شیعه ظلم ستیز را درهم بشکنند. اما 4 دهه بعد از روز ننگین اعلام رسمی کشف حجاب، انقلاب خمینی کبیر(ره) با همراهی و همدلی مردم مؤمن و خداجوی ایران، طومار 2500 ساله سلطنت را درهم پیچید و با ترویج اسلام ناب محمدی(ص) خونی تازه در کالبد عبودیت و بندگی مردم کشورمان جاری ساخت.

2- به «کشف حجاب» نباید فقط به چشم یک «واقعه» تاریخی نگاه کرد. این مسئله یک «جریان» است؛ جریانی که از مدتها پیش از 17 دی 1314 آغاز شده و امروز هم اگرچه به زبونی افتاده اما هنوز می کوشد دست و پایی بزند. روزگاری با زور و قنداق تفنگ و دیکتاتوری رضاشاهی و امروز در دنیای جدید با شیوه های نرمتر و مدرن تر.

دشمن با راه اندازی چندین شبکه فارسی زبان و صدها شبکه ماهواره ای غیرفارسی و سایت های اینترنتی سعی در استحاله دینی مردم مسلمان کشورمان دارد.

فشار چکمه های رضاخان قلدر تبدیل شده به امواجی که خیلی نرم و بی سر و صدا وارد خانه های ما می شود و در سایه غفلت و گاه از خود بیگانگی، بسان موریانه ستون دین و تدین مردم را می خورد.

در جریان فتنه که ادامه مسیر اصلاحات بود، برنامه ریزی گسترده ای شده بود تا حجاب از سر زنان برگیرد. سایت ها و شبکه های ماهواره ای حامی فتنه سبز، سال گذشته تلاش بسیاری کردند تا در سالروز 17 دی (کشف حجاب) بار دیگر عوامل و ایادی خود را به خیابانها بکشانند و نشانه قاطع دیگری را بر وابستگی خود به دشمنان و استکبار به رخ بکشند.

مگر کسانی که خود را مدافع جنبش- بخوانید فتنه- سبز معرفی می کردند و سنگ فمنیسم را به سینه می زدند و البته روزگاری در دایره اصلاح طلبان جایگاهی داشته و برای خود کیا و بیایی داشتند، در آن طرف مرزها و در دامان دشمن چادر و حجاب از سر برنداشتند و به رنگ و لعاب آنان درنیامدند؟

آن خانم نماینده اصلاحات در مجلس پنجم که بعد از استعفایش به بهانه ادامه تحصیلات راهی خارج از کشور شد، طولی نکشید که ماهیت وابسته خود را به غرب و تفکرات سکولاری نشان داد و پای ثابت برنامه های ضد ایرانی آمریکا و انگلیس شد. او که اکنون زیر نظر محسن کدیور و عطاء الله مهاجرانی در سایت ضد انقلابی «جرس » خدمت! می کند، طی مصاحبه ای با صدای آمریکا درباره حجاب و عفت می گوید: «آدم باید دلش پاک باشد]![ این تصور غلطی است که برخی فکر می کنند اگر زنی حجاب نداشت از دایره عفت خارج شده است.»! وی همچنین ادعا کرده که طرح «حجاب و عفاف» در راستای مقابله با جنبش- فتنه- سبز اجرا می شود، چرا که زنان بدحجاب عنصر حیاتی این جنبش هستند! او در ادامه اظهاراتش نسخه لائیسیته می پیچد و می گوید: بهتر است در ایران یک حکومت غیردینی داشته باشیم. و البته خیلی زود دستمزدش را بابت این اظهارنظرها می گیرد و از یک مؤسسه آمریکایی صاحب جایزه نقدی چندهزار دلاری می شود!

نمونه دیگر از این جماعت خودفروخته، خبرنگار روزنامه های زنجیره ای و یکی از مشاوران دفتر مشارکت زنان اصلاح طلب است که در روز محاکمه عبدالله نوری با دعوت از خبرنگاران اصلاح طلب مقابل دادگاه ویژه دست به تظاهرات می زند. او پس از فرار و پیوستن به اپوزیسیون خارج از کشور در مصاحبه با یکی از شبکه های لس آنجلسی وقتی مجری به اصطلاح مچ گیری می کند و می پرسد؛ چرا شما فقط مقابل دوربین روسری می پوشید؟! پاسخ می دهد؛ در ایران هم بنا به مصلحت حجاب داشتم ولی اعتقادی به آن ندارم. وقتی خبرنگار از او تقاضا می کند روسری اش را بردارد، مقابل دوربین تلویزیون به راحتی کشف حجاب می کند و جالب آنکه این کار را اعتراض به وضع موجود در ایران می خواند و از زنان ایرانی می خواهد که تجربه او را تکرار کنند!

اینها چند نمونه از جماعتی هستند که در روزگاری نه چندان دور، زیر تابلوی «اصلاحات» می خواستند آینده مردم را اصلاح کنند! غافل از آنکه همین روزگار، نقاب از چهره واقعی و ماهیت ضد دینی آنان کنار خواهد زد، که زد و این از برکات فتنه بود.

در کنار این منادیان کشف حجاب، دشمن بیکار ننشسته و پاکدامنی، عفت و حجاب زن ایرانی را نشانه رفته است. برنامه ها و سریال های پخش شده از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان به تنهایی گویای این واقعیت تلخ است.

دشمن سالهاست تلاش می کند سوار بر امواج جنگ نرم به خانه های ما نفوذ کند، اما دلهای دیندار مردم قوی تر از آن است که با وسوسه های شیطانی آنان بلرزد. محرم امسال سند گویای این واقعیت بود.